Van Henk Pas uit Heerenveen is onderstaand artikel ontvangen.

Artikel uit de Volkskrant van zaterdag 15 juni 1999

Rubriek: UITGEDACHT

De inlegsok

Bob Pas (52) uit Zeist ziet het helemaal voor zich. Eind dit jaar koopt hij een riant huis op Curaçao. Vervolgens onderhandelt hij een mooie deal met Bayer of zo, verkoopt hij de rechten op zijn vinding en schaft hij zich een boot aan. "Ik weet al wat, een schoener. En dan een stukje zeilen. Cariben, misschien verder. Ik zie het wel."

Aan Pas' Nederlands octrooi 1006127 zien wij de reden voor zoveel optimisme niet één-twee-drie af. Een inlegsokje dat de huurder van een paar geleende schoenen moet behoeden voor andermans voetschimmel, dat is het wel zo ongeveer. Is zoiets een goudmijn ?

Maar Pas, directeur van een  eenmans-onderneming, rekent het even voor: "In de VS zijn vijfhonderd miljoen recreatieve bowlers, in Japan honderd miljoen, in Europa ook nog veertig miljoen. Als al die mensen eenmaal per jaar een paar aantrekken, loop ik al aardig binnen."

Een paar, dat is een paar SafeSoxx, de inmiddels wereldwijd gedeponeerde merknaam van isoleersokken van een tweelagig type plastic, waarvan alleen Pas, grondstofleverancier Akzo Nobel en de Chinese fabrikant het precieze recept kennen. Ademend zijn ze, maar vocht laten ze niet door, dat absorberen ze in de rulle binnenlaag. Perfect voor eenieder die wel eens andermans schoeisel aan moet.

En dat zijn er velen, zegt Pas hoorbaar tevreden. "Vrijwillige brandweer, bowlers, veeartsen, skaters, schaats- en skischoenhuurders. Uit onderzoek blijkt dat één op de vier Europeanen een voetschimmel meedraagt. En dat die via zweet een etmaal lang overdraagbaar is."

Jaren geleden stond hij met wat vrienden in de kroeg. Weet je wat vies is, zei een vriendin: "Vies is in de warme schoenen van een vreemde stappen." Pas, toen nog zelfstandig marketingadviseur na een carrière als Starfighter-piloot: "Op dat moment klikte er iets bij me. Ik heb een handboek over plastic gekocht, me bij Akzo Plastics georiënteerd en ben met mijn gepatenteerde ontwerp naar China gegaan om een producent te vinden."

Twee jaar heeft hij zijn handel in SafeSoxx nu en het loopt als een trein. Meer dan twee miljoen paar heeft hij al afgezet, à raison van ongeveer een gulden per setje, vooral in Europa en de VS. Met name in de bowlingwereld, waar steeds meer banen de sokken uitdelen als wel zo frisse attentie bij de huurschoenen. Maar ook in de medische sector, waar ze ideaal zijn voor verbonden voetverwondingen waar geen vuil bij mag komen, of waar juist  geen vocht of zalf uit mag lekken. In Duitsland worden ze bij sommige voetzalven al standaard meegeleverd.

De dubbelgelaagde kunststof wegwerpsok uit Zeist heeft in Duitsland al 70 procent van de bowlingmarkt veroverd. Nederland blijft iets achter, mogelijk omdat hier de hygiënische mores vooralsnog wat anders liggen, filosofeert de inlegsokbedenker.

Maar dat komt ook wel goed, denkt hij. Want de markten zijn immens en zijn octrooi, dat intussen wereldomvattend is gemaakt, zet potentiële concurrenten behendig de voet dwars.

Pas: "Het octrooi dekt tot een dikte van twee centimeter. Dan maak je klompen in plaats van sokken."

Dat wordt dus bijna zeker een prettig stukje zeilen, over een jaar of wat. Al zeggen zijn vrienden dat hij nooit stil zal kunnen zitten, en hij tegen die tijd toch weer een handeltje in het een of ander begint.

Vast. Maar nu eerst die boot.  

Martijn van Calmthout